Ulje na platnu, 100 × 80,50 cm

Ruđera Boškovića je od Bukovca poručio Mihajlo Pupin kao poklon Narodnom muzeju u Beogradu neposredno po okončanju Prvog svetskog rata. Pupinova namera je bila da pomogne Muzeju u obnavljanju devastirane umetničke zbirke. (Narodni muzej je u Prvom svetskom ratu pretrpeo veliku štetu, a među uništenim umetničkim delima bila je i kompozicija velikog formata sa predstavom Ruđera Boškovića – rad Đorđa Krstića iz 1887. godine.)

Veliki naučnik na ovoj slici zapravo je reinterpretiran lik Ruđera Boškovića sa velike kompozicije Razvitak hrvatske kulture, koju je Bukovac radio u Pragu 1913. za potrebe Nacionalne sveučilišne knjižnice u Zagrebu (danas Hrvatski državni arhiv). Bukovac je ona ovoj slici prikazao Boškovića u prigušenom, zagasitom tonu bez sjaja, u difuznom osvetljenju i poentilističkom hromatizmu svojstvenom umetnikovom poznom praškom periodu. Tada je radi postizanja efekata često koristio strukturu rustičnog, tzv. „rimskog” platna.

Delo je izlagano kao dugoročna pozajmica Filozofskom fakultetu u Beogradu (1968–1989).

Preuzeto iz: Petar Petrović, Slikar Vlaho Bukovac [1855–1922], fotografije Veljko Ilić, Narodni muzej, Beograd, 2014, str. 62–63.