Na današnji dan, 25. maja 1955. godine na Hvaru je umro teolog, istoričar i akademik Radoslav Grujić.

Rođen je 29. juna 1878. godine u Zemunu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju, nakon čega je bogosloviju završio u Sremskim Karlovcima, bio rukopoložen za sveštenika i postavljen za parohijskog pomoćnika pri hramu Svete trojice u Zemunu.

Bio je zatim deset godina, do početka Prvog svetskog rata, profesor katiheta u Velikoj gimnaziji u Bjelovaru, gde je počeo da prikuplja građu u vezi sa istorijom Srba u Slavoniji i Ugarskoj. U tom periodu je završio prava u Beču 1908. i filozofiju u Zagrebu 1911. godine, te posle rata 1919. tu i doktorirao.

Tokom Prvog svetskog rata je jedno vreme bio u zatvoru i kućnom pritvoru, da bi po završetku rata i kratkog boravka u Beogradu, 1920. godine bio izabran za profesora nacionalne istorije na Filozofskom fakultetu u Skoplju.

Bio je dekan ovog fakulteta u dva navrata, osnivač i predsednik Skopskog naučnog društva, pokretač Glasnika skopskog naučnog društva, kao i osnivač i upravnik Muzeja Južne Srbije u Skoplju.

Za vreme skopskog perioda je u ruševinama manastira Svetih arhangela kod Prizrena pronašao posmrtne ostatke cara Dušana, koje je potom godinama čuvao i doneo u Beograd, a danas se nalaze u crkvi Svetog Marka.

Godine 1937. je postvaljen za redovnog profesora istorije Srpske pravoslavne crkve na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu, gde je takođe radio na obnavljanju Muzeja Srpske crkve u Konaku kneginje Ljubice, bio izabran za dopisnog člana SANU, redovnog člana Matice srpske, hrvatske i slovenčke, počasnog člana Studentskog istorijskog društva u Beogradu kao i saradnika Srpskog geografskog društva i Jugoslovenskog istorijskog društva u Beogradu.

Za vreme Druog svetskog rata je radio na zbrinjavanju srpskih izbeglica kao i na očuvanju spomenika srpske pravoslavne crkve, pa je prema nalozima Srpske crkve 1942. organizovao prenošenje moštiju kneza Lazara, cara Stefana Uroša i kneza Stefana Štiljanovića iz fruškogorskih manastira.

Pored svega toga, objavio je skoro tri stotine radova i po završetku Drugog rata se bavio identifikacijom i vraćanjem umetničkih predmeta koji su na teritoriji NDH opljačkani iz srpskih crkava i manastira.

Ipak, odlukom Narodnog odbora Rejona I od septembra 1945. godine je izbrisan sa spiska građana i lišen srpske nacionalne časti, jer je sarađivao sa okupatorom na organizovanju Odbora za registrovanje i opis uništenih Srpskih nacionalnih dragocenosti za vreme Drugog svetskog rata, kao i zato što su njegova predavanja na Kolarčevom univerzitetu tokom okupacije prenošena na Radio Beogradu.

Radoslav Grujić je umro tokom lečenja na Hvaru i skoro četiri decenije nakon sahrane na beogradskom Novom groblju, 1992. godine posmrtni ostaci su mu po sopstvenoj želji preneti u manastir Grgeteg. Godine 2014. je rehabilitovan, deset godina pre toga jedna ulica na Vračaru je ponela njegovo ime, a od prošle godine se u Zemunu nalazi i njegova bista.

Od važnih događaja u vezi sa Srbijom na ovaj dan izdvajamo još:

1873. godine umro je slikar Konstantin Danil;
1882. godine rođen je major Dragutin Gavrilović;
1887. godine rođen je arhitekta Dragiša Brašovan;
1897. godine umro je profesor i prvi srpski urbanista, Emilijan Josimović;
1901. godine rođen je kompozitor i profesor Milenko Živković;
1929. godine izvedena je premijera Gospođe ministarke;
1943. godine na Banjici je streljan fudbaler i lekar Milutin Ivković Milutinac;
1944. godine, Nemci su u Drugom svetskom ratu počeli vazdušni desant na Drvar, gde je bio smešten Vrhovni štab jugoslovenskih partizana;
1962. godine umrla je slikarka Zora Petrović;
1996. godine umro je istoričar umetnosti i likovni kritičar Zoran Markuš;
2016. godine umro je arhitekta, grafički dizajner i izdavač Slobodan Mašić.