Na današnji dan, 11. jula 1890. godine umro je slikar Novak Radonić. Rođen je 31. marta 1826. godine u Molu, gde je i završio osnovnu školu, nakon čega je krenuo u gimnaziju u Segedinu, ali se uz očevu podršku već tada počeo baviti slikarstvom. Prvi učitelji slikarstva bili su mu Pilić iz Sente i Popović iz Mola, a iz tog perioda potiču i njegove prve ikone. Nastavio je potom da uči kod Nikole Aleksića iz Arada, da bi 1852. godine otišao na studije u Beč. Tamo se upoznao sa Đurom Jakšićem i još tokom studiranja postao je poznat po portretima, pa se po završetku Akademije nastanio u Novom Sadu, gde je dobijao brojne porudžbine. Leta 1858. godine obišao je Italiju i upoznao se sa delima velikih majstora renesanse i baroka, te se sa tih putešestvija vratio prepun utisaka i skica. Pored portreta, meću kojima se ističu oni Jaše Prodanovića, Jovana Jovanovića Zmaja, patrijarha Josifa Rajačića, Žene u zelenom, Žene u plavoj haljini, Jakova Ignjatovića i par Autoportreta, naslikao je i  velike kompozicije kao što su Smrt cara Uroša, Smrt Marka Kraljevića, Kamenovanje Svetog Stefana i Vile krunišu Branka Radičevića, i nekoliko ikonostasa. Manje je poznato da se uz slikarstvo bavio i pisanjem, objavljujući svoje tekstove u „Danici“, „Komarcu“, „Zmaju“, „Žiži“, „Letopisu“ i drugim listovima, a takođe je pisao i otvorena pisma poznatim savremenicima, poput Laze Kostića, Zmaja i Đorđa Popovića, dok je poslednjih godina života bio angažovan u Književnom odeljenju Matice srpske. Novak Radonić preminuo je u šezdeset petoj godini, u kući svog prijatelja Jovana Jovanovića Zmaja, u Sremskoj Kamenici.

Od važnih događaja vezanih za Srbiju na ovaj dan izdvajamo još:

1844. godine rođen je kralj Petar I Karađorđević;
1982. godine umro je književnik Meša Selimović.