Na današnji dan, 13. maja 1931. godine u Beogradu je umro kompozitor, horovođa i akademik Josif Marinković. Rođen je 11. oktobra 1851. godine u banatskom selu Vranjevu, a prva muzička znanja dobio je od učitelja nemačke škole u Petrovaradinu, da bi potom muziku učio u Učiteljskoj školi u Somboru, gde je već na školskim priredbama izvodio svoje prve kompozicije. Nakon završene  škole studirao je muziku u Pragu i usavršavao se u Beču, posle čega se vratio u Beograd i počeo da radi kao dirigent u nekoliko beogradskih pevačkih društava, istovremeno radeći i kao nastavnik muzike na Bogosloviji, pa u Učiteljskoj školi i u Drugoj muškoj gimnaziji u Beogradu. Stvarao je u vreme nacionalnog buđenja, te je bio predstavnik romantizma u muzici, kroz koju je izražavao patriotski zanos i ideje tadašnje omladine. Komponovao je rodoljubive muške horove, mešovite lirske horove, dečje horove i druge, a među jedanaest Marinkovićevih Kola zasnovanih na nizu narodnih melodija, tri Brankova kola nastala su po tekstu „Đačkog rastanka“, Branka Radičevića. Ipak, najznačajnije mesto u njegovom opusu zauzimaju solo pesme, te se smatra utemeljivačem ovog žanra u srpskoj muzici, a komponovao ih je po tekstovima naših romantičarskih pesnika poput Jovana Jovanovića Zmaja, Đure Jakšića, Vojislava Ilića i drugih. Danas se spomenici Josifu Marinkoviću nalaze u nekoliko naših gradova, a u Novom Bečeju se svake godine održava tradicionalna muzička manifestacija posvećena imenu i delu ovog velikog kompozitora, pod nazivom Dani Josifa Marinkovića „Obzorja na Tisi“.

Od važnih događaja vezanih za Srbiju na ovaj dan izdvajamo još:

1851. godine rođen je pisac, lekar i naučnik Laza Lazarević;
1862. godine rođen je književnik Janko Veselinović;
1881. godine rođen je teoretičar i vođa socijalističkog pokreta u Kraljevini Srbiji, Dimitrije Tucović;
1909. godine rođen je geograf i akademik Branislav Bukurov.