Na današnji dan, 13. jula 1859. godine u Beogradu je umro ustanik, vojvoda, ustavobranitelj i jedan od najmoćnijih ljudi Srbije XIX veka Toma Vučić Perišić.

Rođen je 1787. ili 1788. godine u Bariču, dok je porodica bila na putu za Srem, mada su se već tri godine potom vratili u Srbiju i nastanili u gružanskom selu Vučkovica. Na rođenju je dobio ima Toma, a Vučić mu je dodato jer je bio bolešljivo dete, dok se Perišić prezivao po ocu Periši.

Učestvovao je i istakao se u oba srpska ustanka, te bio jedan od najvažnijih ljudi kako Karađorđa, tako i Miloša Obrenovića. On je 1817. godine Vujici Vulićeviću preneo poverljivo Miloševo naređenje da se ubije Karađorđe i potom bio dugo godina u njegovoj službi, gušio bune i obavljao različite funkcije, te se obogatio trgovinom solju. Primetivši da mu Toma može postati pretnja, Miloš ga je selio iz mesta u mesto, a jedno vreme je po sopstvenoj želji proveo u Vlaškoj.

Po povratku u Srbiju je počeo da buni narod protiv kneza Miloša, a po donošenju Turskog ustava iz 1838. godine imenovan je za jednog od članova Saveta, postavši tako glavni Milošev protivnik. Nakon njegove abdikacije, nastavio je svoju delatnost u ograničavanju vlasti i protivljenju i knezu Mihailu, koga je takođe prisilio na abdikaciju tri godine kasnije, kada je imao priliku da se i sam proglasi za kneza. No, on svoju poziciju i omiljenost u narodu nije iskoristio, već je na vlast doveo Aleksandra Karađorđevića. Bio je potom primoran da, pred ruskim zahtevima, ponovo napusti Srbiju, u koju se vratio 1844. godine i po nalogu kneza, brutalno i krvavo, ugušio bunu obrenovićevaca u Mačvi, zahvaljujući čemu je dobio titulu kabinetskog savetnika i tako i zvanično postao drugi čovek u državi. Ubrzo je postao protivnik i kneza Aleksandra, ali na Petrovskoj skupštini 1848. godine u Kragujevcu, kada je imao podršku skupštinara i uz veliki broj svojih pristalica, po drugi put nije iskoristio priliku, i nije zbacio kneza, nego se zadovoljio ispunjenjem svojih zahteva i smenom onih savetnika koji su mu se protivili. Iako pobednik u tom sukobu, knez je posle toga uspeo sve više da ga izoluje i 1852. godine penzioniše.

Posle Tenkine zavere, jedno vreme je proveo u inostranstvu, i kada se vratio u Srbiju, knez ga je 1858. godine pod pritiskom postavio za predsednika Saveta. Krajem godine je na Svetoandrejskoj skupštini doprineo padu i kneza Aleksandra sa vlasti, ali nije uspeo u nameri da spreči Milošev ponovni dolazak na presto.

Povukao se u svoju kuću u Beogradu, ali je po nalogu kneza Miloša uhapšen i zatvoren. Iz zatvora je bolestan prebačen u Vojnu bolnicu, gde je najverovatnije, po kneževom nalogu, otrovan.

Toma Vučić Perišić sahranjen je na palilulskom groblju na Tašmajdanu, skoro tajno, bez počasti i u prisustvu samo nekoliko ljudi, a zbog Miloševog straha i od njega mrtvog, kraj groba mu je dan i noć stajala straža.

Posmrtni ostaci su mu 1904. godine preneti u Gružu, u grobnicu crkve u Zakuti, koju je kao svoju zadužbinu podigao nakon što je preneo Miloševu naredbu za Karađorđevo ubistvo.

Od važnih događaja u vezi sa Srbijom na ovaj dan izdvajamo još:

1842. godine rođen je srpski general, upravnik Vojne akademije i ministar vojske Milovan S. Pavlović;
1878. godine, završen je Berlinski kongres;
1930. godine u glavnom gradu Urugvaja, Montevideu počelo je prvo Svetsko prvenstvo u fudbalu, na kojem je učestvovala i reprezentacija tadašnje Jugoslavije;
1953. godine rođen je muzičar Oliver Mandić;
1968. godine dogodio se teroristički napad u bioskopu „20.oktobar“ u Beogradu;
2006. godine umro je džez-pijanista, kompozitor i dirigent Bora Roković.