Na današnji dan, 28. oktobra 1884. godine u Beogradu je rođen kompozitor, muzikolog i muzički pedagog Miloje Milojević. Još u detinjstvu, pre osnovne škole, učio je da svira violinu i klavir, a značajne podsticaje u svom muzičkom razvoju dobio je u Novom Sadu, gde se porodica potom preselila, i od svog gimnazijskog nastavnika muzike, kompozitora Isidora Bajića. Studirao je zatim na beogradskom Filozofskom fakultetu i istovremeno bio učenik Srpske muzičke škole, gde je kod Mokranjca učio muzičkoteorijske discipline i kompoziciju, a kod Cvetka Manojlovića klavir. Potom je do 1910. godine studirao kompoziciju, klavir i dirigovanje na Muzičkoj akademiji u Minhenu, a muzikologiju, književnost i filozofske discipline na minhenskom Filozofskom fakultetu. Po povratku u Srbiju i odsluženju vojnog roka, počeo je da predaje u Srpskoj muzičkoj školi, ali su balkanski ratovi i Prvi svetski rat u kojima je učestvovao, to prekinuli na nekoliko godina. Sa srpskom vojskom je prešao Albaniju i bio upućen u Pariz, u Kulturni odbor, gde je boravio od 1917. do 1919. godine, sve vreme komponujući i držeći koncerte i predavanja o savremenoj srpskoj muzici. Vrativši se u Beograd, nastavio je sa radom u školi i razvio izuzetno bogatu muzičku delatnost kompozitora, muzikologa, muzičkog kritičara, folkloriste, muzičkog pedagoga, dirigenta i organizatora muzičkog života. Pisao je kritike u „Politici“ i „Srpskom književnom glasniku“, bio urednik časopisa „Muzika“, dirigovao Akademskim pevačkim društvom „Obilić“ i postao asistent za istoriju muzike na Filozofskom fakultetu, a onda je otišao u Prag, i 1925. godine doktorirao na muzikologiji na Karlovom univerzitetu, postavši tako prvi doktor muzikologije u Srba. Radio je posle toga kao profesor na Filozofskom fakultetu u Beogradu, zatim je bio profesor i jedno vreme direktor nekadašnje Srpske muzičke škole, pa onda i profesor kompozicije i teorijskih disciplina na Muzičkoj akademiji. Tokom Drugog svetskog rata bio je hapšen, a prilikom savezničkog bombardovanja, na Uskrs 1944. godine, kuća mu je teško oštećena, a on povređen, posle čega više nije mogao da drži nastavu. Umro je 16. juna dve godine kasnije. U Milojevićevim kompozicijama, naročito u prvoj fazi do doktoriranja, vidi se uticaj romantizma, u drugoj fazi do 1939. godine uticaji imresionizma i ekspresionizma, da bi u poslednjem periodu  pravio sintezu dotadašnjih iskustava i stvarao jednu posebnu originalnu ideju nacionalnog, folklornog izraza. No, i pored toga što se ogledao u velikim formama, ovaj umetnik poznat je i kao majstor malog muzičkog oblika, pre svega kao kompozitor solo-pesama, klavirskih kompozicija i horova.

Od važnih događaja u vezi sa Srbijom na ovaj dan izdvajamo još:

1915. godine umro je književnik Milutin Uskoković;
1924. godine rođen je košarkaš i trener Aleksandar Nikolić, često nazivan i „ocem jugoslovenske košarke“;
1923. godine umro je srpski političar, državnik i jedan od osnivača Narodne radikalne stranke, Stojan Protić;
1944. godine ponovo je, posle Drugog svetskog rata, počela da izlazi „Politika“;
2005. godine umro je glumac Ljubomir Ljuba Tadić.