Na današnji dan, 4. juna 1831. godine, u Ripnju je rođen srpski književnik Milan Đ. Milićević.

Završio je bogosloviju, radio kao državni činovnik, a od 1886. godine je bio upravnik Narodne biblioteke. Jedan je od osnivača Društva srpske slovesnosti i Srpske književne zadruge. Jedno vreme bio je sekretar, pa zatim predsednik Srpske kraljevske akademije u periodu od 1896. do 1899. godine.

Objavio je niz pedagoških spisa i radova iz istoriografije od kojih su najpoznatiji  Knez Miloš u pričama, Karađorđe u govoru i tvoru i Pomenik znamenitih ljudi u srpskoga naroda novijega doba, u kojima je obradio oko 180 biografija poznatih srpskih naučnika, kulturnih radnika i znamenitih istorijskih ličnosti.

U istorijsko-geografskim delima Kneževina Srbija i Kraljevina Srbija dao je prikaz cele ondašnje Srbije sa topografskim podacima, opisom starina i lokalnih predanja. Kneževina Srbija po obimu materijala koji je u njoj sakupljen predstavlja jedno od najznačajnijih srpskih naučnih dela u 19. veku.

Milan Đ. Milićević je preminuo 1908. godine u Beogradu.

Od važnih događaja u vezi sa Srbijom na ovaj dan izdvajamo još:

1908. godine rođen je baletski igrač, pedagog i kompozitor Lujo Davičo;
1911. godine rođen je političar i disident Milovan Đilas;
1939. godine umro je istoričar književnosti, profesor i akademik Pavle Popović.