Na današnji dan, 11. januara 1862. godine rođen je knez i umetnik Božidar Karađorđević. O tačnom datumu i o mestu njegovog rođenja postoje različiti podaci, te se pored Beograda kao grada u kome je rođen i ovog datuma, pominju i neki drugi gradovi i dani u januaru. Kako god bilo, bio je drugi sin kneza Đorđa Karađorđevića i Sarke Anastasijević, ćerke kapetana Miše Anastasijevića. Detinjstvo je proveo u Rumuniji i Francuskoj, školovao se u najboljim evropskim školama, pa je srednju školu i studije prava završio u Nemačkoj, a potom Veliku umetničku školu i Muzički konzervatorijum u Parizu. U glavnom gradu Francuske proveo je i najveći deo života, u kući svoje majke u blizini Bulonjske šume, gde je upoznao neke od najviđenijih ljudi evropske kulture i politike tog doba, koji su se tu okupljali. Po prirodi veoma radoznao i višestruko talentovan, nije se odlučio za politiku, niti za prava koja je završio, već se posvetio umetnosti – slikanju, pisanju, pevanju, sviranju i primenjenoj umetnosti. Shvativši da porodično bogatstvo neumitno nestaje, dobrim delom i zbog bratovljevih kockarskih dugova, počeo je da živi od svog stvaralštva. Kako je mnogo putovao, obišao brojne zemlje i stigao sve do Idnije, pisao je putopise i utiske sa svojih putešestvija, a budući da je bio poliglota, prevodio je sa francuskog, ruskog, engleskog, nemačkog i drugih jezika. Zbog svog širokog obrazovanja svuda je bio rado viđen i družio se sa mnogim onovremenim umetnicima, poput Sare Bernar, Pjera Lotija, Anatol Fransa, Lotreka i drugih velikana. Pisao je i za najuglednije novine i časopise, pa tako i za „Figaro“ i „Enciklopediju Britaniku“, te se bavio likovnom kritikom i izlagao svoje slike i dela primenjene umetnosti na izložbama širom Evrope. Više puta je bio u Srbiji i Crnoj Gori, ali zbog dinastičkih razoga pod lažnim imenima, da bi posle smene dinastija, na krunisanju svog strica kralja Petra I bio u svojstvu izveštača. Nakon toga je 1904. godine učestvovao na Velikoj jugoslovenskoj izložbi, i tom prilikom je sve što je izlagao poklonio beogradskom Narodnom muzeju. Božidar Karađorđević, knez i umetnik, preminuo je 2. aprila 1908. godine, u četrdeset sedmoj godini života u Parizu, gde je i sahranjen. Testamentom je čitavu svoju biblioteku darovao Univerzitetskoj biblioteci glavnog grada, a u Srbiji danas ne postoji ni ćošak koji bi nosio njegovo ime.

Od važnih događaja u vezi sa Srbijom na ovaj dan izdvajamo još:

1931. godine osnovana je Biblioteka grada Beograda;
1991. godine preminuo je glumac Ratko Sarić;
1997. godine preminuo je glumac Milutin Butković;
2001. godine preminuo je pesnik i književnik Branko V. Radičević.