A horizont se pomera… Milan Konjović, rodio se u Somboru 1898. godine kao drugi sin Davida i Vere Konjović. Konjovići su Somborci od davnina, u ove krajeve su došli u vreme Velike seobe Srba, da bi kasnije, tokom vekova, odigrali značajnu ulogu u sveukupnom životu grada. Već kao gimnazijalac izložio je

Strastveni prečanski gospodin U balkanskim ratovima, bio je ratni izveštač, u Prvom svetskom ratu dobrovoljac i učesnik albanske golgote. Nakon prelaska preko Albanije upućen je u Ženevu u novinarski propagandistički biro. Tu je postao član Jugoslovenskog odbora i populator ideje ujedinjenja. Posle rata postavljen je za visokog činovnika Ministarstva prosvete.

Izložba Srednjovekovni Rudnik: arheološka istraživanja 2009–2015 u Galeriji Srpske akademije nauka i umetnosti Srpska akademija nauka i umetnosti i Muzej rudničko-takovskog kraja iz Gornjeg Milanovca organizuju u Galeriji SANU izložbu Srednjovekovni Rudnik: arheološka istraživanja 2009–2015 autora Ane Cicović, višeg kustosa arheologa Muzeja rudničko-takovskog kraja u Gornjem Milanovcu i dr Dejana

Snovi o Fabrici snova Ernest Bošnjak rodio se u Somboru 1876. godine. Završio je grafički zanat, a potom se, po tadašnjem običaju, otisnuo u svet, da stiče nova znanja i iskustva. Dospeo je do Beča iz kojeg se, 1906. godine vratio sa kinoprojektorom i u zgradi somborskog pozorišta otvorio prvi

Čarobnik srpskog jezika Dr Laza Kostić rođen je 1841. godine u Kovilju kraj Novog Sada u imućnoj oficirskoj porodici. Nakon svršene gimnazije, studira prava u Pešti, gde 1866. godine brani i doktorat. Jedan je od vodećih  umova svog doba: poliglota, pesnik, pisac, kritičar, novinar….On je i naš najznačajniji prevodilac dela

Glavna ulica bila je okružena ulicama Unutrašnje varoši (današnjeg „Venca“), koje su se slivale ka njoj ili su se pružale paralelno sa njom. U tom urbanom gradskom jezgru nalazila su se još neka od najvažnijih gradskih zdanja: Krušperova kuća, Grašalkovićeva palata, Crkva Svetog Trojstva, Gradska kuća, Gimnazija i druge školske

Još od polovine 18. stoleća, središnja gradska ulica prostirala se od stočnog vašarišta (Županije) do Svetođurđevskog trga, a kasnije sve do početka Bajskog puta (Vojvođanske ulice). Kako je i sa južne i sa severne stra ne bila okružena šancem sa vodom, ulaz u ulicu je, sve do polovine XIX veka,