Na današnji dan, na Vidovdan 15. juna 1389. godine na Kosovu su se sukobile srpska i turska vojska.

U ovom i prošlom veku se ovaj događaj obeležava 28. juna, jer SPC vreme još uvek računa po julijanskom kalendaru, a razlika između dva kalendara je od XVI veka, kada je trenutno zvanični gregorijanski kalendar nastao, narasla na trinaest dana. Tako će Srbi, ako se sa tim u vezi ništa ne bude promenilo ili se ne bude dogodilo nešto dramatično u naredne osamdeset tri godine u sledećem veku slaviti Vidovdan i obeležavati datum bitke 29. juna.

No vratimo se drevnom događaju i danas toliko spominjanom, analiziranom… Dakle, broj učesnika bitke sa obe strane varira u zavisnosti od izvora, ali ono što je sigurno je da su oba vladara, i knez Lazar i sultan Murat, u njoj poginula. Iako je sukob nadaleko odjeknuo i snažno delovao na savremenike,  danas o ishodu vladaju oprečna mišljenja. Tako ruski monah Ignjatije koji je bio na putu za Carigrad, dvanaest dana nakon bitke, piše o smrti oba vladara i u strahu od nemira žuri da napusti tursku teritoriju. Vesti o srpskoj pobedi došle su do Firence i Pariza, dok su Mlečani nesigurni u glasine o boju spremili dva pisma saučešća novom turskom sultanu, jedno u slučaju da je sultan postao Bajazit, a drugo u slučaju da je to Jakub.

U dubrovačkim analima i nekim italijanskim letopisima zapisano je da pobeda nije ostala ni Turcima ni Srbima, jer je bila velika pogibija sa obe strane. Iz ovih i još nekih izvora može se zaključiti da Turci nisu pobedili u samoj bici na Kosovu, ali nisu imali ni potrebu da pokreću novu vojsku i pohod na Srbiju. Posledice obostranih gubitaka bile su porazne samo za Srbiju, koja ni po obimu, ni po broju stanovnika nije mogla da se poredi sa Osmanskim carstvom.

Kako Srbi više nisu mogli da se suprotstave Mađarima i njihovom prodiranju preko Save, neminovno je bilo prinudno zbližavanje sa Turcima 1390. godine i priznavanje novog sultana Bajazita, na osnovu čega su mnogi kasnije sagledavali i ishod same bitke.

Obogaćena pojedinostima i predanjima, Kosovska bitka je snažno delovala na potonje naraštaje i stvaranje nacionalne svesti. Ona je izrasla u jedan od najsudbonosnijih događaja u srpskoj istoriji i kao takva postala je neka vrsta vremenske odrednice.

Pojednostavljeno saznanje o srpskoj prošlosti delilo se u narodnoj svesti na doba pre Kosova i posle Kosova. Smatralo se da je tom bitkom uništena srpska država, te se za ovaj sukob vezuje početak vekovnog robovanja pod Turcima.

Kosovsko predanje odavno je odbačeno kao izvor za događaj o kome govori, ali se ne može zanemariti kao svedočanstvo o vremenu u kojem je delovalo kao pokretačka snaga naroda i ne može mu se osporiti uloga koju je imalo tokom oslobodilačkih ratova srpskog naroda.

Od važnih događaja u vezi sa Srbijom na ovaj dan izdvajamo još:

1850. godine rođen je Đorđe Vajfert, industrijalac  i  guverner Narodne banke;
1862. godine dogodio se incident kod Čukur-česme;
1965. godine osnovan je Univerzitet u Nišu;
1900. godine rođen je Vladislav S. Ribnikar, novinar, učesnik NOR-a i direktor Politike i TANJUG-a;
1903. godine, nakon Majskog prevrata, odlukom oba doma Narodnog predstavništva starog saziva, Petar Karađorđević, sin kneza Aleksandra i unuk vožda Karađorđa, proglašen je za kralja Srbije;
1992. godine srpski književnik Dobrica Ćosić je izabran za prvog predsednika SR Jugoslavije;
2010. godine umro je glumac Bekim Fehmiju;
2016. godine umro je glumac Milorad Mandić Manda.