Na današnji dan 1900. godine, umro je srpski književnik i prevodilac Jovan Đorđević. Rođen je u Senti 1826, a filozofiju i medicinu studirao je u Pešti. Bio je sekretar Matice srpske i urednik Letopisa, profesor i direktor gimnazije u Šapcu i Beogradu, kratko vreme ministar prosvete, profesor na Velikoj školi u Beogradu, osnivač Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu i jedan od osnivača i direktor Narodnog pozorišta u Beogradu. Stvarao je poeziju, pisao i prevodio za pozorište. Danas, najpopularnije njegovo delo sigurno je srpska himna Bože pravde, napisana kao deo pozorišne alegorije Markova sablja. Zbog imena kraljeva, tekst pesme je menjan, a zbog dužine koja je neprimerena himni, uglavnom se koriste prve strofe i kraj.

Poređenja radi, najstarije pozorište u Srbiji je Knjaževsko-srpski teatar u Kragujevcu, osnovan 1835. godine, čiji je direktor, na poziv kneza Miloša, bio Joakim Vujić.

Od važnih događaja na ovaj dan direktno ili indirektno vezanih za Srbiju, izdvojićemo još:

753. p.n.e., Romul je osnovao Rim, koji je u narednih više od hiljadu godina postojanja izrastao u jednu od najvećih imperija u istoriji, u okviru koje se nalazila i teritorija naše zemlje.
754. godine, šefovi diplomatija Nemačke i Italije, Fon Ribentrop i grof Ćano, dogovorili su se o podeli Jugoslavije na nemačku i italijansku zonu.