Lepota koja leči ožiljke
U svom dugom postojanju, ovaj prelepi manastir okružen raskošnom prirodom, doživeo je i preživo mnoga teška vremena i surova stradanja. Spada među najstarije zadužbine u Srbiji: na osnovu putopisa koje je ostavio Sopiens don Šop zna se da je podignut u vreme Vizantijskog osvajanja između 1004. i 1008. godine. Krajem 11. veka crkvu su srušili Kumani i manastirski život je zapusteo. Prema prednju, obnovlja ga prvo kralj Milutin, a kasnije i knez Lazar Hrebeljanović. O tom razdoblju nema mnogo pisanih tragova, ostalo je samo par dokumenta i Marinkov jevanđelistar s kraja 14. veka koji se čuvju u bibliotici Srpske akademije nauka, kao i vek i po stariji nadgrobni spomenik iz 1255. godine koji se nalazi unutar manastirskog kompleksa.
U vreme srpsko-turskih ratova manastir je spaljen, a teško je nastradao i u doba bugarske okupacije. Zidanje novog hrama započeto je u vreme kneza Mihaila Obrenovića, a gradnja je završena 1869. godine za vladavine kneza Milana. Na svečanom osvećenju hrama 25. oktobra 1869. godine tadašnji episkop Evgenije je u oltar crkve ugradio svete mošti, rekavši: „Upamtite, ovo su Svete mošti Pantelejmona, što se danas na ovaj Sveti presto zapečaćuju!“ Od tada je manastir Suvodol postao mesto hodočašća ljudi koji svojim boljkama traže lek. Narod veruje i u isceliteljske moći manastirske vode, koja se sa obližnjeg slapa spušta u prostor posvećen Rođenju Presvete Bogorodice. Suvodol se nalazi u blizini sela Selačka, na šumovitim obroncima planine Manastirska glama. Udaljen je oko 5. kilometra od magistralnog puta Zaječar – Knjaževac.
