Šaka sa globom

Breg prepun  tajni   

Magura (Magura) je visoki i izdužen greben preko čijeg prevoja vodi glavni put za Romulijanu. Na vrhu brega koji se nalazi tačno naspram bedema palate, otkriveni su dve džinovske humke (tumule) i ostaci mauzoleja. Nedvosmisleno je utvrđeno da  ovde počivaju car Galerije i majka mu Romula.

Arheološka istraživanja su pokazala da su svi spomenici koji su otkriveni na ovom mestu, kao i Romulijana, sagrađen je za kratko vreme… Može se zaključiti da su ih projektovali isti arhitekti i izveli isti majstori koji su projektovali i sagradili hram u severnom i hram u južnom delu Romulijane. Kako su i položaji i grupisanje sakralnih spomenika na oba mesta veoma slični, dobija se utisak da se struktura Romulijane odslikava u arhitekturi Magure i obratno.¹  Mesto na kojem su  Romula i Galerije sahranjeni i uvršteni među bogove nije slučajno odabrano. Istraživanja su pokazala, da je Magura od praistorijskih vremena bila sveto mesto najvećeg poštovanja.”²

Stub simbol tetrarhije

Svečana lomača na putu bemrtnosti

Obred uzdizanje preminulog junaka među bogove naziva se apoteoza i ona se dugo praktikovala u svetu starog Rima.  Pravljene su višespratne lomače, a u njeno središte postavljana je voštana lutka³ pokojnika. Na samom vrhu stajao je kavez u koji je zatvaran orao, koji bi se, u trenutku kada plameni jezici zahvate odar,  puštao da odleti u visine i simbolično odnese dušu u svet bogova. Lomača koja je 311. godine zapaljena za imperatora Galerija bila je poslednja  u istoriji Rima.  Sa dolaskom cara Konstantina, prevladalo je hrišanstvo, pa su tako džinosvske humke Magure i posednji svedoci carskih sahrana mnogobožačke epohe.