Mladen Sekulović je rođen 22. marta 1912. godine u Čikagu, američka savezna država Ilinois. Njegovi roditelji bili su prva generacija imigranata – otac Petar je napustio rodno bilećko selo Podosoje i radio je kao mlekar i u proizvodnji čelika, a majka Mina, češkog porekla, bila je zaposlena u tekstilnoj industriji. O svom ocu je govorio: „Lojalnost srpskom poreklu bila je najveća vrednost u domu moga oca. Bio je poštovan vođa srpske zajednice. Bio je opsednut time da bude dobar Srbin, da pomaže ljudima u okolini da takođe budu dobri Srbi.ˮ

Od najranijeg detinjstva Mladen Sekulović je govorio srpski jezik. Pevao je u horu Karađorđe pri Crkvi Svetog Save u gradiću Geriju. Tu je sticao interesovanje za glumu, učestvujući u amaterskim predstavama, koje su se često odnosile na događaje iz srpske istorije. Kao srednjoškolac bavio  i košarkom, dok je svoj glumački talenat nastavio da razvija kroz dramsku sekciju.

Po završetku srednje škole Emerson (eng. Emerson High School), uprkos visokim ocenama, nije uspeo dobiti stipendiju za dalje školovanje u Arkanzasu, iz određenih administrativnih razloga, te je 1931. godine počeo da radi u čeličnoj industriji. Svoje ime je anglikanizovao 1934. godine u Karl Malden, sa ciljem lakšeg zaposlenja i probijanja u pozorištu. Međutim, svoje izvorno srpsko prezime diskretno je provlačio kroz filmove, nazivajući tako Sekulovićem likove koji u scenariju nisu imali imena (to je učinio u filmovima: Patton, Dead Ringer, Jimmy Piersall, Birdman of Alcatraz, On the Waterfront. Iz ovog perioda ostala je anegdota da se njegov otac naljutio pošto je u filmu Birdman of Alcatraz čitajući spisak zatvorenika pročitao i prezime Sekulović jer: „Nijedan Sekulović nikada nije bio u zatvoru!ˮ

Nastavio je obrazovanje na privatnom Univerzitetu De Paul (eng. DePaul University), krajem 1934. godine, uz pomoć upravnika, koji je odobrio olakšice oko plaćanja, da bi uz veliki trud brzo izborio stipendiju. U jednom čikaškom dečjem pozorištu upoznao je svoju buduću suprugu Monu Grenberg, sa kojom će se venčati 1938. godine. U skladnom i harmoničnom braku živeli su do njegove smrti, što će reći nešto više od 70 godina, čime nisu bili samo jedan od najdugovečnijih holivudskih parova, nego su retko bili na meti negativnih kritika i pisanja medija.

Diplomirao je 1937. godine na Umetničkom institutu u Čikagu (eng. Art Institute of Chicago) i iste godine odlazi za Njujork, gde počinje raditi na Brodveju.

Učestvovao je u Drugom svetskom ratu, kao podoficir pri Osmom američkom vazdušnom korpusu. I tamo je imao priliku da pokaže svoj glumački talenat, kroz film Winged Victory, koji je 1943. godine snimilo američko ratno vazduhoplovstvo. Po završetku rata, igrao je u filmu Truckline Cafe, zajedno sa Marlonom Brandom. Uloga u ovom filmu presudno je uticala na njegovu karijeru.

Karl Malden i Marlon Brando

Za ulogu u legendarnom filmu Tramvaj zvani želja (eng. A Streetcar Named Desire), koji je snimljen 1951. godine, dobio je Oskara za najbolju sporednu mušku ulogu.

U jednom od najkraćih govora na dodeli Oskara, bez dugog zadržavanja na sceni, Malden je rekao: „Mogu vam reći kako se osećam… Sjajno!ˮ

https://www.youtube.com/watch?v=G6eP-XJLUHo

Nominovan je za istu nagradu i 1954. godine, za film On the Waterfront. Obavljao je dužnost predsednika Akademije filmskih umetnosti i nauka, koja dodeljuje Oskara.

Na 13. Berlinskom međunarodnom filmskom festivalu bio je član žirija. Bio je član i šesnaestočlane državne komisije SAD za izbor likova za komemorativne poštanske marke.

Do penzionisanja 1992. godine snimio je preko šezdeset filmova i nekoliko stotina sati materijala za televiziju, među kojima je najpoznatija televizijska serija Ulice San Franciska.

Karl Malden umro je 1. jula 2009. godine u svojoj kući u Los Anđelesu pošto je navršio 97. godinu života. Iza sebe je ostavio suprugu, dve ćerke, tri praunuke i četvoro unučadi, koje je učio da pevaju srpske pesme i igraju kolo. Sahranjen je na Vestvudskom groblju u Kaliforniji, gde počivaju brojni istaknuti američki umetnici i javni radnici (među njima i Merilin Monro).

Maldenovo grobno mesto

Napisao je autobiografiju pod nazivom When do I start.

Dobio je nebrojana priznanja za svoj rad, uključujući i jedan počasni doktorat. Predstavnički dom Sjedinjenih Američkih Država odobrio je Poštanskoj službi SAD, 2005. godine, da jednu poštansku stanicu u Los Anđelesu nazove imenom Karla Maldena. Na Holivudskoj stazi slavnih (eng. Hollywood Walk of Fame), nalazi se zvezda sa Maldenovim imenom.

Malden je bio nosilac Ordena Svetog Save, koji dodeljuje Srpska pravoslavna crkva, kao i Ordena Nemanjića, visokog odlikovanja Republike Srpske.

Na rodnoj kući njegovog oca Petra Sekulovića postavljena je spomen-ploča, od strane opštine Bileća i Zavičajnog kluba Bilećana u Srbiji 2016. godine.

FOTO: Zavičajni klub Bilećana u Srbiji

Kancelarija Vlade Srbije za dijasporu i Srbe u regionu, inicirala je podizanje spomenika Karlu Maldenu u Beogradu, kao i imenovanje jedne ulice po njemu. Očekuje se da će ovaj spomenik u julu 2018. godine otkriti čuveni holivudski glumac Majkl Daglas, koji je svojevremeno Maldenu uručio nagradu za životno delo.

PIŠE: Filip Pejković, Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu