Nalazila se na Čuburi kraj Čuburskog potoka. Vlasnik kafane do Prvog svetskog rata bio je Luka Knežević, koji je 1909. omogućio članovima Kulturnog društva Abrašević da u njoj održavaju probe. Ostala je upamćena i kao jedno od mesta gde je 1915. pružen snažan otpor austrijskim jedinicama koje su osvajale Beograd. Na ulici ispred kafane postavljene su barikade, koje su usporile nadiranje Austrijanaca. Kafana se spominje i između dva svetska rata. Između dva rata u ovoj kafani svirao je Vlastimir Pavlović Carevac. Jednom prilikom pitali su ga:

‒ Koji kraj najviše volite?

‒ Čuburu!

‒ Zašto?

‒ Čini mi se da nikad nisam padao u takav sevdah kao u malim čađavim kafanama ovog kraja, koliko puta sam dočekao zoru u Kikevcu svirajući ozarenim licima zidara, dimničara, kočijaša, bifedžija… Kad umrem, recite: „Carevac je odsvirao.” Samo to. Ne volim govore i nekrologe.

Vidoje Golubović

IZVOR: Golubović 2019: Vidoje Golubović, Mehane i kafane starog Beograda, Beograd: „Laguna”, str. 206.