Ona je pisala ono što je volela – To bi mogao čovek ovako figurativno da kaže: to je jedno osećanje čistote kuće i stana, i pogleda i njenoga odnosa prema ljudima. Ali svaka čistota ima i nečeg hladnog u sebi. A o drugim osobinama da i ne govorim. Ona je

Velelepna bezimena građevina golicala je maštu Drevna i zagonetna građevina u Gamzigradu još je u 19. veku pobudila radoznalost i razbuktala maštu naučnika. Čuveni putopisac Feliks Kanic svojim crtežima Gamzigrada iz 1860. i 1864. godine želeo je sve da uveri da se tu nalazi jedna od najvećih i najočuvanijih rimskih

Palata kao duhovno središte Carstva Galarijeva Carska rezidencija građena je od 293. do 311. godine. Njena arhitektura ilustruje mit tog vremena o harizmatskom vladaru koji izvršava najveće podvige, uništava zlo, uvodi red i usrećuje celo čovečanstvo, a zatim se povlači na najveće visine, u teško pristupačno i blistavo mesto, odakle

Breg prepun  tajni    Magura (Magura) je visoki i izdužen greben preko čijeg prevoja vodi glavni put za Romulijanu. Na vrhu brega koji se nalazi tačno naspram bedema palate, otkriveni su dve džinovske humke (tumule) i ostaci mauzoleja. Nedvosmisleno je utvrđeno da  ovde počivaju car Galerije i majka mu Romula.

Nikola Pašić (Nikola Pašić) rođen je u Zaječaru 6/18. decembra 1845. godine u skromnoj trgovačkoj porodici.  U svom rodnom gradu proveo je detinjstvo i započeo školovanje. Obrazovao se u Negotinu, Kragujevcu, Beogradu, Cirihu i stekao zvanje građevinskog inženjera. U mladosti je bio socijalista i revolucionar, u zrelim godinama borac za

Kralj improvizacije Čovek neponovljivog dara, izmišljant smehotresnih dosetki, legenda srpskog glumišta, Zoran Radmilović (Zoran Radmilović) (1933-1985) rođeni je Zaječarac. I ne sluteći da će mu to postati životni poziv, Zoran je svoju prvu rolu odigrao u rodnom gradu. Njegov deda, Rihard Lang, bio je Nemac. Gradeći pruge po Srbiji, zaljubio

Veljko Petrović – junak Prvog srpskog ustanka –  rođen je oko 1780. godine u selu Lenovcu kraj Zaječara. U ranoj mladosti čuvao je stada vidinskog paše, a kasnije služi kod jednog požarevačkog spahije. Od njega je 1803. godine pobegao u četu hajdučkog harambaše Stanoja Glavaša.  Kada je izbio Prvi srpski

U memoarima sudije Stojana Simić zapisan je podatak da je prva crkva u Zaječaru podignuta 1830. godine. Bila je to, zapravo, samo mala kapela od drveta koja je služila za najnužnije crkvene potrebe.  „Ovu činjenicu treba shvatiti u kontekstu tadašnjih društveno – političkih prilika. Srbija je tek 1830. dobila izvesne

Manastir Sv. Apostola Petra i Pavla Svetionik vere na obali jezera Veliki je kulturni i istorijski značaj po izgledu skromnog manastira Sv. Apostola Petra i Pavla u Grlištu (Manastir Grlište): u doba turske vladavine bio je jedini bogoslužbeni hram i središte duhovnog života na čitavom prostranstvu Timočkog sliva. Uz službu

Lepota koja leči ožiljke U svom dugom postojanju, ovaj prelepi manastir okružen raskošnom prirodom, doživeo je i preživo mnoga teška vremena i surova stradanja. Spada među najstarije zadužbine u Srbiji: na osnovu putopisa koje je ostavio Sopiens don Šop zna se da je podignut u vreme Vizantijskog osvajanja  između 1004.

Ljubavna drama opevana u baladi     Osamnaestogodišnja Bonka i dve godine stariji violinista Šanko zavoleli su se pred srpsko – turski rat 1876. godine. Šanko je mobilisan, a po završetku rata i povratku u opustošeni zavičaj, saznaje da su roditelji Bonku obećali bogatom mladoženji iz Negotina. Jedna priča kaže

Spasonosna, iskrena i neočikavana pomoć Ratovi između Srbije i Turske, od 1876. do 1878. godine, ostavili su teške posledice, a ogromna razaranja pretrpelo je stanovništvo Timoka.  „Nakon ratova trebalo je obnoviti uništeno,  što je predstavljalo veliki problem za jadnu, siromašnu i napaćenu zemlju, koja je jedva da je uspevala da

Narodni muzej Zaječar, je osnovan  1951. godine, odlukom Gradskog narodnog odbora opštine Zaječar. Zgrada u kojoj se nalazi sagrađena je 1927. godine i pripadala je Vojnoj ustanovi za projektovanje puteva. Sadašnja izložbena postavka otvorena je 2010. godine. Radeći na ovoj postavci, stručni tim muzeja stavio je naglasak na kulturna blaga koja

Ambijenti prohujalog doba  Radul-begov konak se u pisanim izvorima prvi put pominje u zapisu iz 1784. godine koji je ostavio zastavnik Pokorni, uhoda austrijskog cara Josifa II.  Po predanju, pripadao je jednom  turskom begu čije ime nije zabeleženo. Po oslobođenju Timočke krajine 1833. godine, postaje vlasništvo bogatog zaječarskog trgovca Radula

Mlin timočkih đakonija Vodenica u samom srcu grada, nastala je u doba turske vladavine, ali se na zna ko ju je i kada sazidao. Izgrađena od kamena i hrastovine, imala je četiri mlinska kamena. Po oslobođenju, njen vlasnik postaje izvesni Kosta iz Niša. Za nešto više od jednog veka prelazila

Pozorišna tradicija Zaječara stvara se još od 1911. godine, kada je osnovano Timočko povlašćeno pozorište „Gundulić“, a potom, 1925. godine i „Povlašćeno oblasno pozorište Timočke krajine”.1 Međutim, teatarski život grada počinje kontinuirano da se razvija tek od 1947. godine, kada je osnovano profesionalno „Oblasno narodno pozorište”. Prva predstava, koja je

Ovakve tačke na Balkanu nema. Zaječar je jedinstveni grad na čitavom Balkanu – na prostoru od tridesetak kilometara u prečniku žive Torlaci, Macaci, Izvorci, Kosovci, Vlasi Ungurjani, Vlasi Carani, te dve grupe Cigana – Turski Cigani kovači i Vlaški Cigani koritari. Ovo neobično „šareno etno-tkanje” počelo je da se oblikuje u

Sveti jezik Vlaškog hleba Duhovna kultura Vlaha među onim je malobrojnim sačuvanim živim riznicama narodnih običaja. Najistaknutiji među njima je obred pomane, koji složenim ritualima pomaže upokojenom da ne zaluta dok putuje na onaj svet i da u njemu ima sve što mu je potrebno. U središtu pomana nalazi se