„Kao čovek mogu svakog minuta umreti, a kao vojnik poginuti jer srpska stvar oslobođenja i ujedinjenja dovršena nije. Zato za slučaj moje smrti pravim ovim testamentom raspored s mojim imanjem.” Rečima iz našeg podnaslova započeo je 1878. godine testament veliki srpski ratnik i zadužbinar Đoka Vlajković. Imao je tada četrdeset

U prvim danima vlasti napadačkih država, u poznu jesen 1915, Srbija je ostavljala utisak zemlje opustele i opustošene, bez života. Okupatori su procenjivali da se, na primer, u šabačkom okrugu nalazi samo oko 20 posto negdašnjih stanovnika.[1] Istina, ubrzo su „poput reke krenule mnogobrojne izbeglice nazad u zavičaj”,[2] što je

Dvanaestog avgusta 1790. godine rođen je Gligorije Vozarović. Postoji dosta zanimljivosti u vezi Vozarovića, a jedna od njih tiče se naselja Crveni Krst u Beogradu. U vremenu obnavljanja kulta Svetog Save nastojalo se utvrditi tačno mjesto spaljivanja njegovih moštiju na Vračaru. Raspitivalo se da li ko od žitelja Vračara po

Na nekom ručku Eugen Deroko priča o nekoj svojoj rođaci čiji treći muž leži na samrtničkoj postelji i veli: – Kome li je ostavlja? A Sremac preko stola dodaje: – Četvrtom nesrećniku.   Izvor: Anegdote o srpskim piscima [prir. Katarina Stojanović], Gramatik, Beograd, 2009, str. 22.

Posle smrti Mutimirove nasledio je srpski presto njegov najstariji sin Pribislav (oko 891. godine). Ali Petar, sin Gojnikov, koji je posle poraza svoga oca i svoga strica pobegao bio u Hrvatsku, dođe iz Hrvatske, potisne Pribislava i zavlada u Srbiji, a Pribislav i njegova braća pobegnu u Hrvatsku. Petar nije

Posle dugog čekanja sretne čika Jova Zmaj nekog dužnika i ovaj, nemajući kud, priđe sedom pesniku, pa mu reče: – Baš dobro što sam te sreo! Znam da će skoro tvoj rođendan, pa sam mislio o jednom trošku da skoknem do tebe da ti vratim dug i da ti čestitam.