[…] Savino telo počivalo je tri i po veka u njegovom grobu u Mileševi, privlačeći hodočasnike iz svih balkanskih zemalja i svih društvenih slojeva. Tvrtko I, bosanski kralj i potomak Stefana Nemanje, krunisao se na grobu Sv. Save, a 1448. je jedan polunezavisan bosanski velikaš, Stefan Vukčić Kosača, od Turaka

Vladislav je uspeo da protera sa prestola svoga brata Radoslava, i protiv volje Svetog Save, ne samo zbog toga što je u zemlji vladalo nezadovoljstvo, nego verovatno i još više stoga što je pobedilac epirskog cara Todora Anđela, bugarski car Asen II, bio njegov tast, i što je on posle

Strašna istorijska činjenica kaže da su 20. i 21. oktobra 1941. nemačke okupacione snage u Kragujevcu masovno streljale civilno stanovništvo. Među njima je bilo i više od tri stotine kragujevačkih đaka. O tom zločinu bez presedana Desanka Maksimović je napisala čuvenu pesmu Krvava bajka, a tog 20. oktobra Mija Aleksić

[…] Ikona se razvila u vizantijskoj umetnosti u VI veku. To je liturgijska umetnost i tako nezamenljivi deo pravoslavnog bogosluženja. Ikona je u ritualu hrišćanske Pravoslavne crkve na istoku od podjednake važnosti kao i mošti u romanskoj Katoličkoj crkvi na Zapadu. Postoji mnogo priča koje govore o čudotvornom dejstvu ikona

Pontes, jedna od najvažnijih rimskih lokacija duž Dunava, predstavlja kompleks koji se sastoji od ostataka Trajanovog mosta i male pomoćne tvrđave, kojom je Trajan štitio pristup svoje vojske na desnoj obali Dunava. Antički i ranovizantijski kastrum Pontes nalazi se na visokoj obali Dunava, naspram rumunske tvrđave Drobeta, koja je imala

Eiche (quercus robur). Hrast, dub.   DRVO – CRKVA   Prema hrastu ima srpski narod veliko poštovanje, i mnogi starodrevni primerci smatrani su za božanstva i uživali su kult. U oblasti Zaglavak (istočna Srbija) „svako selo ima po nekoliko zapisa, i to su mahom gorostasni hrastovi sa sečenim krstovima u

Posebno je zanimljiv događaj koji je opredelio dalji životni put Joakima Vujića. Bila je to predstava dramskog dela Ištvana Baloga, pod naslovom Crni Đorđe ili osvajanje Beograda od Turaka, čija je prapremijera prikazana u Rondeli 12. septembra 1812. godine, kao „tajna predstava samo za Srbe i Grke”. Bilo je lepo

Dragi Milutine, ovde na ovome mrtvom polju naše tužne slave, gde počivaju vitezovi puške i bombi, meni koga si maestro zvao, suđeno je da se oprostim s tobom viteže naše raskošne slikovite reči i naše bujne maladenačke fantazije! U ovoj oskudnoj, tuđoj jeseni gde ne čujemo huku naših planina, ni

Evo jednog kratkog spiska svakodnevnik reči kojima se svi koristimo, a ne znamo odakle su stigle u srpski jezik i u naš govor. Neke smatramo domaćim, a za neke znamo da nisu naše, ali ne znamo čije jesu, ako uopšte i mislimo o njihovom poreklu. Mnoge reči našeg jezika vode

[…] Pretkosovski ciklus posvećen je događajima iz perioda rađanja, cvetanja i postepenog gašenja srednjovekovne srpske države. U pesmama se pojavljuju: veliki župan Stefan Nemanja, kraljevi Stefan Prvovenčani, Stefan Dušan, Milutin i Dragutin, Uroš, sin Stefana Nemanje Sava. Za ove je pesme karakterističan izvestan religiozan ton i u njima je osnovna

Radoslav je došao na presto po pravu prvorođenja, posle smrti svoga oca, Stevana Prvovenčanog. On je bio proglašen za prestolonaslednika već ranije, a izgleda da je bio i krunisan zajedno sa svojim ocem. Ženjen ćerkom epirskog cara Todora Anđela, najmoćnijeg tada vladara na Balkanu, Radoslav je, oslanjajući se na iskustvo

U istoriji Beograda spominje se kao kafana u kojoj su se okupljali Srbi koji su posle Prvog svetskog rata izbegli u Nicu i druge gradove Francuske. U njoj je bila rezidencija ozijanaca i bolijevaca, kao i drugih frankofilskih udruženja. Hroničari ističu da su svi oni imali stolove sa posebnim rezervacijama.

Tvrđava Kulič nalazi se oko 400 m od ušća Morave u Dunav, a 8,5 km severoistočno od Smedereva. Podignuta je u vreme Rimskog carstva, a obnovljena u 15. veku, za vreme vladavine sultana Bajazita II. Kulič navodno nosi ime po nekadašnjoj funkciji tvrđave, čije su kule štrčale kao svetionik kad

Weissdorn (crataegus oxyacantha). Glog. Reč je praslovenska.   PROTIV VAMPIRA   Najmoćniji apotreopejon (amajlija, sredstvo za zaštitu protiv vampira i veštica), i zlih demona uopšte, ma u kom se obliku javljali. „Bez glogova koca ništa mu biti ne može”, kaže se u Vukovim poslovicama o nekom kome je teško dohakati.